ถึงเวลาที่เพนกวินสามพี่น้องต้องดินทางกลับบ้าน คุณปู่คุณย่าพาทั้งสามมาส่งที่ป้ายรถเมล์ เมื่อขึ้นรถ เพนจังก็พบปุ่มบางอย่างที่น่าสนใจ เมื่อลองกดดู ปิ่๊งป่อง... ปุ่มนี้เมื่อกดแล้วรถจะจอดที่ป้ายถัดไปนั่นเอง แต่ว่านี่ยังไม่ใช่ป้ายปลายทางที่ทั้งสามอยากจะลง แต่คุณลุงคนขับใจดีกลับให้ทั้งสามและผู้โดยสารลงไปเดินเล่นได้ เมื่อขึ้นรถอีกครั้งพี่สาวกำลังตักเตือนเพนจังไม่ให้ทำแบบนี้อีก แต่ทว่า...ปิ๊งป่อง...คราวนี้กวิ้นจังจอมซนกดปุ่มบ้างเสียแล้ว ป้ายนี้ก็ยังไม่ใช่จุดหมายที่ทั้งสามจะลงอยู่ดีพี่สาวขอโทษคุณลุงขับรถ คุณลุงว่าไม่เป็นไรเพราะป้ายนี้จะหยุดให้ผู้โดยสารพักกินอาหารนั่นเอง หลังจากกินมื้ออาหารแสนอร่อยแล้วขึ้นรถอีกครั้ง พี่สาวตักเตือนกวิ้นจังไม่ให้ทำแบบนี้อีก แต่ปิ๊งป่อง... ใครก็ไม่รู้กดปุ่มเพื่อขอลงป้ายข้างหน้า จนกระทั่งถึงป้ายจุดหมายปลายทางของทั้งสาม พี่สาวซึ่งรอโอกาสอยากกดปุ่มนี้มานาน ก็กดปุ่มด้วยความตื่นเต้น เอี๊ยด...ถึงที่หมายแล้วคุณแม่ยืนรออยู่นั่นไง ทั้งสามคิดว่าการเดินทางเองนั้นช่างสนุกเสียจริง